Dagvaardingsprocedure

Als je een juridisch geschil is en je komt er in overleg niet uit, dan kan het nodig zijn om naar de rechter te stappen. In civiele zaken zijn er twee manieren om een rechtszaak te beginnen: met een dagvaarding of met een verzoekschrift. In de wet staat welke procedure voor een bepaald type zaak moet worden gevolgd. De dagvaardingsprocedure vaakste voor. Maar hoe verloopt een dagvaardingsprocedure precies?

Wat is een dagvaarding?

Een dagvaarding is een oproeping om voor de rechter te verschijnen. De advocaat van de eiser schrijft de dagvaarding. Daarin staat een opsomming van de feiten gevolgd door een conclusie waarin staat wat de eiser wil dat de rechter in zijn vonnis schrijft. In de dagvaarding staat ook wanneer de gedaagde zich bij de rechtbank moet melden en of daarbij een advocaat verplicht is. Er zijn nog diverse andere formele vereisten waaraan een dagvaarding moet voldoen. Zo moet er onder andere een mededeling in staan over het verschuldigde griffierecht en wat er gebeurt als de gedaagde niet verschijnt (dat heet: verstek). Als niet aan die formele vereisten is voldaan, dan kan het zo zijn dat de dagvaarding nietig is. De procedure is dan niet aanhangig.

Dagvaarding betekenen door een deurwaarder

Als de dagvaarding klaar is, dan wordt deze naar een deurwaarder gestuurd. Die moet de dagvaarding aan de gedaagde betekenen. De deurwaarder gaat dan langs bij de gedaagde om de dagvaarding persoonlijk af te leveren. Lukt dat niet, dan mag de deurwaarder de dagvaarding ook achterlaten in een enveloppe. Op die enveloppe met wel staan dat die onmiddellijk geopend moet worden.

Rechtszaak aanhangig vanaf moment betekening

De procedure is formeel aanhangig vanaf het moment dat de dagvaarding wordt betekend. De rechtbank weet dan echter nog nietes van de procedure. Daarom moet de dagvaarding aangebracht worden bij de rechtbank. De griffie schrijft de zaak dan in op de ‘rol’. Dat is de agenda van de rechtbank. Op de datum waarop de gedaagde moet verschijnen, kijkt de rechtbank of zich een advocaat heeft gemeld. Is dat het geval, dan mag die verweer gaan voeren. Zo niet, dan wordt verstek verleend en de vordering meestal toegewezen in een verstekvonnis.

De eis en de gronden daarvan

Naast de hierboven al genoemde formele eisen, moet de dagvaarding de eis en de gronden daarvan bevatten. Dit betekent dat de eiser met de dagvaarding aan de rechter duidelijk maakt wat zijn vordering is en waarom die moet worden toegewezen. De dagvaarding bevat ook precies wat de eiser wil dat de rechter uitspreekt. Dit is bijvoorbeeld de veroordeling van gedaagde tot betaling van een bepaald geldbedrag. Of de verklaring voor recht dat een perceel grond door verjaring eigendom van de eiser is geworden. Een ander voorbeeld is de eis om de gedaagde te veroordelen iets (niet) te doen.

Procesverloop bij een dagvaardingsprocedure

Het procesverloop van een dagvaardingsprocedure verschilt. Zo gelden bij de kantonrechter andere termijnen dan in kort geding, of in een bodemprocedure bij de rechtbank. Wel eindigt een dagvaardingsprocedure altijd in een vonnis, tenzij partijen hangende de procedure tot een schikking komen.

De uitspraak

De rechter doet in een dagvaardingsprocedure uitspraak in een vonnis. Als je het niet eens bent met de uitspraak kun je in hoger beroep. Het vonnis tot het moment dat die in hoger beroep onderuit gaat bindend en kan soms direct ten uitvoer worden gelegd. Dat is het geval als het uitvoerbaar bij voorraad wordt verklaard. Een dagvaardingsprocedure kan dus ingrijpende gevolgen hebben. Heb je een dagvaarding ontvangen of wil je iemand dagvaarden? Neem dan contact op met de advocaat procesrecht van Lexys Advocaten.